ένα τριαντάφυλλο
κόκκινο φως του ήλιου·
... το παίρνω διαλυμένο
σαν παζλ μες στο γκαράζ·
τα πέταλα είναι λιπαρά
σαν μπαγιάτικο μπέικον
και πεσμένα
σαν του κόσμου τις παρθένες
με την πλάτη στο πάτωμα
κοιτάζω ψηλά
το παλιό ημερολόγιο
που κρέμεται σ' ένα καρφί
και αγγιζω
το ρυτιδωμένο μου πρόσωπο
και χαμογελώ
γιατί
αυτό το μυστικό
με ξεπερνάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου