Η νύχτα σου φωτόπλαστη σκιά αυτού που κάποτε ήταν μέρα. Στολίδι αιώνιο στην προσκαιρότητα της μοίρας μας γίναν οι τότε πόνοι. Μ' αυτούς σε κάποια εποχή που δείχνει απροσμέτρητα παλιά έπλασες τη γαλήνη σου. Α, ποιος Φειδίας θ' απόδινε την πρωτινή σου, υπέρτατα σήμερα ξεπερασμένη, οδύνη; Και ποιος Σοφοκλής την καρποφόρα λύτρωσή σου, τότε που, εξαιτίας της υπεραφθονίας του φωτός που σε τύλιγε, θεωρήθηκε πως φέρνεις ευτυχία σ' όποιον θα σ' έχει;
_____
Τάσος Φάλκος, Σχεδιάσματα με φως, εκδ. Ζήτρος, 2005)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου