Βασίλης Κυριαζάκης, "Μελισσοφάγος"

ΙΙ.

Αντοχή στις σοβαρές απόπειρες διάψευσης.
Λουλούδια στον τάφο του Πόππερ.

Πύλινα σκέυη ας πετάξουμε
στον Ταύγετο απόψε.
Και όχι παιδιά με σπασμένα γονίδια.

Οι πατέρες ας ξοδέψουν τον οβολόν τους
αγοράζοντας ερείπια.
Συνδυάζοντας κατά το δοκούν.
Τα θρυματισμένα κοχύλια
για χέρια ή για πόδια,
τους αποχρωματισμένους αστερίες
για μάτια ή για γλώσσα,
των αχινών τα άδεια κουφάρια
για πλάτη ή για στέρνο.

Προς Θεού! Μην τους δούν οι μητέρες.
Στον συνενωτικό τους καταναγκασμό,
στο λιγότερο εθιστικό παιχνίδι
πούʼχει εφευρεθεί για το κρεβάτι.
Τέκνο.
Ποίηση.
Ας τους να πιστεύουν ότι τα κάνουν όλα εκείνοι.
Όπως θέλουν εκείνοι.

Σταγόνα στη σταγόνα, το σάλιο της μητέρας,
θα κόλλησει το θρυματισμένο κοχύλι.
Φιλί στο φιλί, το κόκκινο κραγιόν
κόκκινους θα ξαναβάψει τους αστερίες.
Άγγιγμα στο άγγιγμα, το χάδι της
πάνοπλους θα γεμισει με δόρατα τους αχινούς.
Και κάνεις δεν θα βγάλει άχνα…

Δεν έχει σημασία από τί είναι φτιαγμένο το πόδι.
Δεν έχει σημασία από τί είναι φτιαγμένη η γλώσσα.
Δεν έχει σημασία από τί είναι φτιαγμένο το στέρνο.
Είναι τέλειο.

Τέλος στις απόπειρες διάψευσης.
Δεν θα περάσουν τη ζωή τους μετρώντας λευκούς κύκνους.
Γιατι βρήκαν τον μαύρο τους κύκνο.
Είναι το παιδί τους.

Λουλούδια στον τάφο του Πόππερ.

_____
βλ. http://www.poiein.gr/archives/10192/index.html