το φύλο των σπιτιών μου γέννησε ξένους τόπους
κι εγώ γλιστρούσα ελαφρά μπροστά απ ʽ τις πύλες
ελπίζοντας , πως δεν θα άνοιγε το στόμα τους
κοίταγα μέσα απʼ τα παράθυρα στις κατοικίες πίσω από το τζάμι ,
χώροι άρχιζαν να κινούνται στο άγγιγμα των Χειλιών των Ματιών μου
πόσες φορές λαχτάρησα τις νύχτες τις κιβωτούς γεμάτες φως ,
αυτές που μέσα τους έβλεπα σαν σ ʽ ένα χρόνο μακρινό
που τον γνωρίζουμε μονάχα από απεικονίσεις
κι ό, τι κινιόταν ,κινιόταν δίχως θόρυβο, έβλεπα τις μορφές
των ονείρων μου απ ʽ τον πόλεμο που κατοικούσαν δίπλα μου βουβές
σε θλιβερά υπόγεια
που ήχος μέσα τους δεν έφθανε ,διαποτισμένα απ ʽ το υγρό φως
θολών φαναριών
κι όταν ξυπνούσα , σκοτάδι έρρεε απ ʽ τα παράθυρα
___
μτφρ. Γ. Καρτάκης
βλ. και http://www.poiein.gr/archives/15431/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου