Πέρασε και πήρα την όψη ενός ψιλόβροχου
κάθισα στο μπαλκόνι λείπει μια καρέκλα
χάλασε μαθαίνω την πετάξαμε
η απέναντι απλώνει εσώρουχα
έντονα πολύχρωμα εσώρουχα
πάει να μου χαλάσει τη μονοτονία
αλλά αδίκως - φυσάει λίγο
δεν έχει να φοβάται το τραπεζομάντιλο
είναι πιασμένο με μανταλάκια
το ραδιόφωνο μια βδομάδα τώρα
μάλλον θα χει βρει καμιά συχνότητα
για κουφούς - καλύτερα
οι χάντρες απ' το κομπολόι μού θυμίζουν
λικέρ μανταρίνι, μπα
δε θα' χει μείνει τίποτα
ακόμη δεν έχω καταλάβει
τι ρόλο παίζει αυτή η γλάστρα
με τα ψεύτικα άνθη της
με τα σωστά της εκεί
παντός καιρού η ανόητη η ξιπασμένη
νευρίασα τώρα
τρίτο σφύριγμα το τσάι πάω μέσα
_________
(Κυριάκος Συφιλτζόγλου, Έκαστος εφ' ω ετάφη, εκδ. Γαρβιηλίδης, 2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου