Ντίνος Σιώτης, "Χριστούγεννα στην Τήνο, 1980"

Επιστροφή αγίων ασωμάτων
ακόμη πηδώντας
από βράχου εις βράχον.

Η Ραφήνα τα κύματα
η χρυσή άμμος ο καρδιολόγος
το σκαμπανέβασμα (μέσα) στη βροχή
και μετά οι αφίξεις
στα παγωμένα σοκάκια.

ΤV κιόλας όχι όπως και πριν.

Τότε

κάποιος συμβαίνει να είναι ο εαυτός μου:

"Τι χαμπάρια;"

"Σπουργίτες", που γυρνάνε

από ταξίδια (μακρινά).

Και την άλλη μέρα

στο διάδρομο του ποιήματος

βλέπω το Σαν Φρανσκίσκο

με ανοιχτές ομπρέλες

και την ίδια μέρα

"όχι άλλα δάκρυα" φωνάζουν

οι εκδορείς συναισθημάτων.

Ύστερα αποφάσισα να φύγω

μα το πόδι μου δεμένο στο απόγευμα

________

Το Δέντρο, τχ. 20., Απρ. 1981.