Χάρης Βλαβιανός, "Επιστολή"

"Να βρω τον τόπο μου σε μια πρόταση, συμπαγή,
σαν να είχε σφυρηλατηθεί σε μέταλλο.
Όχι για να γοητεύσω. Όχι για να κερδίσω την υστεροφημία.
Μια ακατόνομαστη ανάγκη για τάξη, ρυθμό, μορφή'
τρεις λέξεις που εναντιώνονται στο χάος και την ανυπαρξία."
Τσέσλαφ Μίλος

Κουραστήκαμε πιά με τον θάνατο
και τη σκοτεινή του λάμψη.
Αποστηθίσαμε όλους τους πεισιθάνατους στίχους
των αυτόχειρων ποιητών -
Καρυωτάκης, Τσέλαν, Σέξτον, Μπέρρυμαν...
Μάθαμε απέξω το "Death & Co" της Πλάθ.
Γράψε επιτέλους για κάτι άλλο.
Για μια συνηθισμένη μέρα,
την επιθυμία για τάξη, γαλήνη.

Γράψε γι' αυτές τις στιγμές
που οι πέτρινες γέφυρες της φιλίας
μοιάζουν πιο ανθεκτικές
από τον φθόνο και τη μνησικακία.

Γράψε για την αγάπη,
για το ηλικιωμένο ζευγάρι
που περπατά χέρι χέρι στην προκυμαία,
για τα μακρόσυρτα καλοκαιρινά απογεύματα
που μπορούν ακόμη να υπνωτίζουν,
για τα ευθυτενή κυπαρίσσια του κήπου σου
που αψηφούν τα υπόγεια ρεύματα της τέχνης.

Γράψε για την ανεξάντλητη αντοχή
του φωτός.

___
Χάρης Βλαβιανός, Διακοπές στήν πραγματικότητα, Πατάκης, Αθήνα, 2009