Δεσπόζει στο λόφο της καρδιάς η ιδέα
Ότι θα 'μαστε για πάντοτε κλεισμένοι εδώ
Γι' αυτό παράγγειλα να 'ρθει ο κλειδαράς
Να' ρθει αυτός ο μασκαράς να χτίσει
Τον άνεμο και τη βροχή επάνω στη σκεπή
Παράγγειλα να 'ρθει μια ράφτρα
Με βελόνα και κλωστή να ράψει
Εμένα στο κρεβάτι μου
Τη μύγα στο ταβάνι
Τη λάμπα στο χαρτί
Τα λόγια μες στο στόμα
Και του ήλιου την ανταύγεια
Στα πυρρόξανθα μαλλιά της.
(Νάνος Βαλαωρίτης, 'Ηλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης, εκδ. Καστανιώτη, 1996)
Ότι θα 'μαστε για πάντοτε κλεισμένοι εδώ
Γι' αυτό παράγγειλα να 'ρθει ο κλειδαράς
Να' ρθει αυτός ο μασκαράς να χτίσει
Τον άνεμο και τη βροχή επάνω στη σκεπή
Παράγγειλα να 'ρθει μια ράφτρα
Με βελόνα και κλωστή να ράψει
Εμένα στο κρεβάτι μου
Τη μύγα στο ταβάνι
Τη λάμπα στο χαρτί
Τα λόγια μες στο στόμα
Και του ήλιου την ανταύγεια
Στα πυρρόξανθα μαλλιά της.
(Νάνος Βαλαωρίτης, 'Ηλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης, εκδ. Καστανιώτη, 1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου