― Ήρθα να σε δω.
Πέρασαν χρόνια.
― Ναι, πέρασαν χρόνια, άπειρα χρόνια.
Πες μου, λοιπόν, σε ικετεύω,
πες στον νεκρό σου αν υπάρχει ακόμα ο δρόμος μας
με το αποθεωμένο καφενείο,
ο δρόμος ο πολύβουος με τα μεγάλα δέντρα,
με τις κοινωνικές μας συναναστροφές,
τις σπίθες τις ρομαντικές και τους ερωτικούς υπαινιγμούς,
με τα τετράποδα χωρίς ουσία μεσ’ στο πλήθος…
πες μου κι αν κάποιων άλλων τώρα μαγνητίζονται
τα βλέμματα
από το άψογα ρυθμισμένο θρίλερ
των συναρπαστικών ονείρων
κι αν όλα αυτά τα ’χει αλλάξει ο καιρός
πες μου ένα ψεύδος ζωτικό
πες μου ότι όλα παραμένουν
όπως
τα ήξερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου