Γιάννα Μπούκοβα, "Η χειρομάντισσα"

Κύριε, το χέρι σας

ωχρό κάτω απ το λεπίδι
του μανικιού σας
η παλάμη σας γεμάτη από το πολύτιμο μέλλον σας
που δεν μοιράζεστε
Δε βλέπω τίποτα

Βλέπω μόνο το φόβο κάτω από τη γλώσσα σας
μη στέκεστε άλλο εδώ

Εδώ έχει μόνον υγρασία και χρόνο παρακείμενο
Εγώ ζω βέβαια από την υγρασία
κάθε πρωί το φως χορταίνει
στο στήθος μου
κάθε νύχτα  μαζεύω τα πουλιά
κάτω απ τα μαλλιά μου και ονειρεύομαι μακριά
Αλλά εσείς μη στέκεστε άλλο εδώ
θα μου σπάσει τα δόντια
το νόμισμά σας

Και για τα μάτια εκείνα  που με ρωτήσατε
τα μάτια που στράφηκαν στον ήλιο
μαζί με τ' άλλα λουλούδια
κι αρρώστησαν μετά
και γεννούσαν εφιάλτες
θα τα βρείτε στο τέλος
- μην ανησυχείτε -
στο παζάρι
μιας χώρας
που φτωχαίνει
και με μολυσμένο κλίμα

φτηνά θα τα βρείτε

έναντι ενός

_______________
Γιάννα Μπούκοβα, Η χειρομάντισσα και το άνοιγμα της πόρτας

μτφρ.: Δημήτρης Αλλος

βλ. http://www.poema.gr/poem.php?id=144&pid=19