Τρίτη 17 Ιουλίου 2012
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012
Κιθ Χίλινγκ, "H ψυχή της γιαγιάς μου"
Η ψυχή της γιαγιάς μου
πιρούνες και καρφιά διάσπαρτα στη χερσόνησο
όπου ξερές μπάλες σανού υποφέρουν μυστήριους
στραγγαλισμούς απ’ τον αέρα του ισθμού.
Η καρδιά της χοντρή σαν τον ήλιο, το στόμα της
ξεπετάει βατράχια, τα τραγούδια της αντιλαλούν
στο χρόνο όπου κορόμηλα ανοίγουν μαυρισμένα
ραγίζοντας εκεί που τα άφησε στην ανατολή.
πως η γιαγιά Λίβινγκστον κινεί λόφους, χωράφια,
κόβει τη γη προς τους ορίζοντες. Οι σοδειές μας
ζωντανεύουν στην τροχιά της, από εποχή σε εποχή,
όπως η σκουριά της πάνω μας κι αυτό που πήραμε
το δώσαμε πίσω κι όσα μας δίδαξε η γιαγιά
είναι όσα αλήθεια καταφέραμε να μάθουμε.
_______
(Keith Hilling)
μτφρ. Belica-Antonia Kubareli
βλ. και http://www.diastixo.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=147%3Akeith-hilling-&catid=54%3Apoihsi&Itemid=103&fb_source=message
Γλυκερία Μπασδέκη, "Εθνικός οργανισμός παροχής υπηρεσιών υγείας"
για το
σπασμένο πόδι
να σας δει
ο κύριος
Παπαδίτσας
ούρα,ουρία,
ζάχαρο
κύριος
Σινόπουλος,απαρεγκλίτως
ακτίνες θώρακος
Εμμανουήλ
Αναγνωστάκης -κλείστε όμως
ραντεβού
εγκαίρως
για την ψυχή,
για την ψυχή,
ο
κύριος
Γιώργος
Χειμωνάς
-τι επιστήμων!
(ΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΣΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ,
ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΜΟΥ;)
ΤΙ
ΔΕΝ
ΤΟΥΣ
ΒΡΙΣΚΕΤΕ
ΠΟΤΕ ;
ΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ;
χτυπήστε νύχτα το
κουδούνι,
πάρτε τον πετεινό σας
αγκαλιά,
λαλήστε
τρις
και
να
μπροστά σας
οι
γιατροί
ολόδροσοι
________
βλ. και http://www.poiein.gr/archives/17079/index.html#comment-362566
Τρίτη 10 Ιουλίου 2012
Μάριος Μαρκίδης, "Νανούρισμα"
Ἔλα ὕπνε πού παίρνεις τά παιδιά καί πάρε το
ἔλα γριά μέ τά φριχτά δόντια καί πάρε το
ἔλα Τζών Σίλβερ
ἔλα ἄσπλαχνε Ἰαβέρη
ἔλα Φοῦ Μανσοῦ, Ἐμπενέζερ Σκρούτζ, σερίφη τοῦ Νόττιγκχαμ
λυσσασμένοι λύκοι, στρίγκλες, τέρατα
ἐλάτε γαμῶτο καί πάρτε το
καί μήν τό ἀφήσετε μέχρι τό πρωί.
_______
Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012
Γιώργος Γεωργίου, "Πίστη 1"
Μια ζωή στο
κρεοπωλείο από τα χαράματα
Παραλαβή και
προετοιμασία
Για να μπεις
εσύ και να ‘ναι όλα έτοιμα
Η σπάλα το
κότσι ο ποντικός
Σνίτσελ μεγάλα
και περιποιημένα
Μπριζόλες
υποδειγματικά δουλεμένες με το χέρι
Ξανθιά και
έλουσες με το λευκό σου δέρμα τον μέσα του πάγκο
Λεπτά δάχτυλα
με ακριβείς κινήσεις
Σαν γάλλος
βραβευμένος κρεοπώλης
Έργα τέχνης
που σαν θα φας θ’ ανυψωθείς
Του
χαμογέλασες και ζήτησες κάτι
Ό,τι νομίζει
Σ’
εμπιστεύομαι του είπες
Κι έστριψες
πάνω στα τακούνια σου
Ποτέ σου δεν
ήσουν σίγουρη
Κι αυτό σε
έκανε πολύτιμη
Να σου δάγκωνε
τον αυχένα απαλά
Να σε χούφτωνε
με την παλάμη
Σάρκα γυμνή
Με ανάσες
κομμένες
Στις φλόγες να
παραδοθείς
Στη γλώσσα του
να σε γευτεί
Και στα
σπλάχνα του ν’ αποσυντεθείς
Ποτέ του δεν
έμαθε πως ήταν η δουλειά σου
Να τους
δίνεσαι σαν κορίτσι ερωτευμένο
1200 ευρώ τη
βραδιά
Κρέας για
πούλημα
Θα σε
υπολόγιζε αμέσως
Τα 52 σου
άτριχα κιλά
Με τα βαμμένα
μπλε νύχια
Μια απλή
διαίρεση χωρίς συναισθηματισμούς
Σαν καλός
επαγγελματίας
23 ευρώ το
κιλό
Αξίζεις
Σίγουρα
αξίζεις θα σκεφτόταν
Αν μάθαινε για
σένα
Αν δεν ήθελε
να γαμήσει
Αν ήταν
εξωγήινος
Τώρα όμως
δουλεύουν οι αισθήσεις
Τώρα που σε
ποθεί σαν να ‘σουν μια ιδέα
Ανεκτίμητη
Κι ας είσαι
στην πραγματικότητα
Πιο φτηνή από
μπον φιλέ
___
γ. γεωργίου
Εύα Μοδινού, "Η μελλοθάνατη:"
Η μελλοθάνατη:
Ακούς;
Ο καλπασμός του θεριστή χτύπος παράλληλος
μες στο σφυγμό μου δυναμώνει
κι αυτό που έλεγα ζωή σαν ξένο δέρμα
τώρα πάνω μου πονά
Αντίκρυ ο Χρόνος κομμένη γέφυρα
πάνω από το ρόχθο του μαύρου Ποταμού
πως να περάσω απέναντι;
Το αίμα μου γκρεμίζεται στη Δίνη της Πληγής
σαν Ειμαρμένη
κι η σκαλωσιά του Ιλίγγου
του πάθους η ανεμόσκαλα που ξόρκιζε τον Τρόμο
αυτή τη Νύχτα αιφνίδια
ξεκρεμάστηκε
____
Εύα Μοδινού, για πάντα, οι εκδ. των Φίλων, 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)