Μια ζωή στο
κρεοπωλείο από τα χαράματα
Παραλαβή και
προετοιμασία
Για να μπεις
εσύ και να ‘ναι όλα έτοιμα
Η σπάλα το
κότσι ο ποντικός
Σνίτσελ μεγάλα
και περιποιημένα
Μπριζόλες
υποδειγματικά δουλεμένες με το χέρι
Ξανθιά και
έλουσες με το λευκό σου δέρμα τον μέσα του πάγκο
Λεπτά δάχτυλα
με ακριβείς κινήσεις
Σαν γάλλος
βραβευμένος κρεοπώλης
Έργα τέχνης
που σαν θα φας θ’ ανυψωθείς
Του
χαμογέλασες και ζήτησες κάτι
Ό,τι νομίζει
Σ’
εμπιστεύομαι του είπες
Κι έστριψες
πάνω στα τακούνια σου
Ποτέ σου δεν
ήσουν σίγουρη
Κι αυτό σε
έκανε πολύτιμη
Να σου δάγκωνε
τον αυχένα απαλά
Να σε χούφτωνε
με την παλάμη
Σάρκα γυμνή
Με ανάσες
κομμένες
Στις φλόγες να
παραδοθείς
Στη γλώσσα του
να σε γευτεί
Και στα
σπλάχνα του ν’ αποσυντεθείς
Ποτέ του δεν
έμαθε πως ήταν η δουλειά σου
Να τους
δίνεσαι σαν κορίτσι ερωτευμένο
1200 ευρώ τη
βραδιά
Κρέας για
πούλημα
Θα σε
υπολόγιζε αμέσως
Τα 52 σου
άτριχα κιλά
Με τα βαμμένα
μπλε νύχια
Μια απλή
διαίρεση χωρίς συναισθηματισμούς
Σαν καλός
επαγγελματίας
23 ευρώ το
κιλό
Αξίζεις
Σίγουρα
αξίζεις θα σκεφτόταν
Αν μάθαινε για
σένα
Αν δεν ήθελε
να γαμήσει
Αν ήταν
εξωγήινος
Τώρα όμως
δουλεύουν οι αισθήσεις
Τώρα που σε
ποθεί σαν να ‘σουν μια ιδέα
Ανεκτίμητη
Κι ας είσαι
στην πραγματικότητα
Πιο φτηνή από
μπον φιλέ
___
γ. γεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου