Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Γιώργος Γεωργίου, "Πίστη 1"


Μια ζωή στο κρεοπωλείο από τα χαράματα
Παραλαβή και προετοιμασία
Για να μπεις εσύ και να ‘ναι όλα έτοιμα
Η σπάλα το κότσι ο ποντικός
Σνίτσελ μεγάλα και περιποιημένα
Μπριζόλες υποδειγματικά δουλεμένες με το χέρι
Ξανθιά και έλουσες με το λευκό σου δέρμα τον μέσα του πάγκο
Λεπτά δάχτυλα με ακριβείς κινήσεις
Σαν γάλλος βραβευμένος κρεοπώλης
Έργα τέχνης που σαν θα φας θ’ ανυψωθείς
Του χαμογέλασες και ζήτησες κάτι
Ό,τι νομίζει
Σ’ εμπιστεύομαι του είπες
Κι έστριψες πάνω στα τακούνια σου
Ποτέ σου δεν ήσουν σίγουρη
Κι αυτό σε έκανε πολύτιμη
Να σου δάγκωνε τον αυχένα απαλά
Να σε χούφτωνε με την παλάμη
Σάρκα γυμνή
Με ανάσες κομμένες
Στις φλόγες να παραδοθείς
Στη γλώσσα του να σε γευτεί
Και στα σπλάχνα του ν’ αποσυντεθείς
Ποτέ του δεν έμαθε πως ήταν η δουλειά σου
Να τους δίνεσαι σαν κορίτσι ερωτευμένο
1200 ευρώ τη βραδιά
Κρέας για πούλημα
Θα σε υπολόγιζε αμέσως
Τα 52 σου άτριχα κιλά
Με τα βαμμένα μπλε νύχια
Μια απλή διαίρεση χωρίς συναισθηματισμούς
Σαν καλός επαγγελματίας
23 ευρώ το κιλό
Αξίζεις
Σίγουρα αξίζεις θα σκεφτόταν
Αν μάθαινε για σένα
Αν δεν ήθελε να γαμήσει
Αν ήταν εξωγήινος
Τώρα όμως δουλεύουν οι αισθήσεις
Τώρα που σε ποθεί σαν να ‘σουν μια ιδέα
Ανεκτίμητη
Κι ας είσαι στην πραγματικότητα
Πιο φτηνή από μπον φιλέ

___
γ. γεωργίου




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου