skip to main
|
skip to sidebar
Poems
Παρασκευή 25 Μαΐου 2012
Έκτωρ Πανταζής, "Το φως που λέγεται και το ανείπωτο..."
Το φως που λέγεται και το ανείπωτο
Μην πετροβολάς με την καρδιά σου σωπαίνω
Λιθοβολημένα δέντρα τα πουλιά λουφάζουν
Κλωνάρι αθάνατο στην αιθρία
Ρουφηγμένο μηδέν, το φεγγάρι
Μάτι ψαριού στη γυάλα από νύχτα,εσύ
Απλώνεις γυμνά κλαδιά γύρω από το σύμπαν
Αγαπημένα βλέφαρα ανοίξτε
"πρέπει να υπάρξει ποίημα μετα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναγνώστες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
►
2020
(1)
►
Αυγούστου
(1)
►
2018
(2)
►
Δεκεμβρίου
(1)
►
Οκτωβρίου
(1)
►
2017
(2)
►
Ιουλίου
(1)
►
Ιουνίου
(1)
►
2015
(2)
►
Δεκεμβρίου
(1)
►
Ιουνίου
(1)
►
2014
(26)
►
Νοεμβρίου
(6)
►
Οκτωβρίου
(4)
►
Μαρτίου
(3)
►
Φεβρουαρίου
(7)
►
Ιανουαρίου
(6)
►
2013
(90)
►
Δεκεμβρίου
(4)
►
Νοεμβρίου
(2)
►
Οκτωβρίου
(14)
►
Σεπτεμβρίου
(8)
►
Αυγούστου
(4)
►
Ιουλίου
(3)
►
Ιουνίου
(18)
►
Μαΐου
(10)
►
Απριλίου
(3)
►
Μαρτίου
(11)
►
Φεβρουαρίου
(6)
►
Ιανουαρίου
(7)
▼
2012
(178)
►
Δεκεμβρίου
(15)
►
Νοεμβρίου
(15)
►
Οκτωβρίου
(4)
►
Σεπτεμβρίου
(17)
►
Αυγούστου
(11)
►
Ιουλίου
(6)
►
Ιουνίου
(9)
▼
Μαΐου
(5)
Δημήτρης Τρωαδίτης, "Οι νεκροί στις κοιλάδες..."
Franz Kafka, "Ορθια τ' απομεινάρια..."
Έκτωρ Πανταζής, "Το φως που λέγεται και το ανείπωτ...
Μαρία Ανδρεαδέλλη, "Όψεις πένθους"
Θανάσης Κριτσινιώτης, "Η Δάφνη και τα ερείπια"
►
Απριλίου
(23)
►
Μαρτίου
(29)
►
Φεβρουαρίου
(22)
►
Ιανουαρίου
(22)
►
2011
(153)
►
Δεκεμβρίου
(23)
►
Νοεμβρίου
(13)
►
Οκτωβρίου
(13)
►
Σεπτεμβρίου
(7)
►
Αυγούστου
(14)
►
Ιουλίου
(6)
►
Ιουνίου
(4)
►
Μαΐου
(9)
►
Απριλίου
(24)
►
Μαρτίου
(6)
►
Φεβρουαρίου
(11)
►
Ιανουαρίου
(23)
►
2010
(114)
►
Δεκεμβρίου
(20)
►
Νοεμβρίου
(14)
►
Οκτωβρίου
(16)
►
Σεπτεμβρίου
(11)
►
Αυγούστου
(7)
►
Ιουλίου
(19)
►
Ιουνίου
(16)
►
Μαΐου
(9)
►
Απριλίου
(2)
Πληροφορίες
Petros Golitsis
Προβολή πλήρους προφίλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου