Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Έκτωρ Πανταζής, "Το φως που λέγεται και το ανείπωτο..."




Το φως που λέγεται και το ανείπωτο

Μην πετροβολάς με την καρδιά σου σωπαίνω

Λιθοβολημένα δέντρα τα πουλιά λουφάζουν

Κλωνάρι αθάνατο στην αιθρία

Ρουφηγμένο μηδέν, το φεγγάρι

Μάτι ψαριού στη γυάλα από νύχτα,εσύ

Απλώνεις γυμνά κλαδιά γύρω από το σύμπαν

Αγαπημένα βλέφαρα ανοίξτε

"πρέπει να υπάρξει ποίημα μετα"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου