Μπήκα μέσα σε δάσος
πιο πίσω ακολουθούσε η
αδελφή μου
πρόσεχε είπε μην απομακρυνθείς
μα ήδη ο αγέρας άλλαζε
ωσάν ζεστή του στόματος εκπνοή
μα και τα χρώματα σκοτείνιαζαν
ομοιόμορφα τα φύλλα πιο μεγάλα
τώρα απ’ ότι το πρωί άσθμαιναν
κι είχαμε φάει από τις
κερασιές πολύ καθότι νηστικοί
πρόσεχε είπε η αδελφή μου
μην πέσεις στα τέσσερα σαν ζώο
προσέχω είπα όμως η δυσπεψία
του εδάφους το φούσκωνε και το
ξεφούσκωνε κι ο φυσικός ο τάπης είχε
χιλιάδες μικροσκοπικές λεπτομέρειες
που έπρεπε να δω
τότε άκουσα άλλη φωνή από
μακριά και δάκρυα να παφλάζουν
κι ενώ φοβόμουν θέλησα να
δω το αόρατο να ακούσω το
ανήκουστο
πρόσεχε είπε η αδελφή μου
εγώ στα δύσκολα θα γίνω πεταλούδα
εσύ θα γίνεις τι
κι απόκριση δεν έδωσα γιατί
τους τρόπους τους ανθρώπινους τους
ξέχναγα
μπήκα μέσα στις λόχμες λωρίδες
τα ρούχα μου πιασμένα στις
βατομουριές
κι ούτε τα αίματα από τις
γρατσουνιές με πόναγαν ούτε
και στο παραμικρό εκρύωνα
εξαιτίας η έξαψη
τότε είδα την αδελφή μου
που σταθερά με ακολουθούσε
να γίνεται η πεταλούδα που
υποσχέθηκε και να πετά
τότε μπορεί και να εδάκρυσα
το χλωρό μου δάκρυ
εσκούπισα και κίνησα
να βρω αυτόν που με καλούσε
φυλακισμένος μέσα στις πέτρες
στα δέντρα με τις κουφάλες και τον άνεμο
κι είχα το φόβο μέσα μου
περιτυλιγμένο με άλλους φόβους
σαν το κρεμμύδι
κι όταν τον είδα ετρόμαξα
αλλά λιγότερο απ’ όσο προσδοκούσα
μέσα στα μάτια του
που ήταν η φύση όλη
είδα τον εαυτό μου ανυπεράσπιστο
μικρό παιδί και τον πατέρα
μου νέο και τον παππού μου
στην ηλικία που είμαι τώρα
όλους τους είχε καταβροχθίσει κι ήταν
η πάχνη του δάσους τα δάκρυά τους
κι ήταν ο πόνος να τους βλέπεις
ο πόνος που δεν άντεξε η αδελφή μου
κι έγινε χρυσαλλίδα
τότε ουρλιάζοντας με μια κραυγή
υπόκωφη σαν πέφτουν ενός
ορυχείου οι στοές του
είπα να γίνω ζώο εθέλω να μεταμορφωθώ
να ζω με άλματα και κρέας ωμό
ο θάνατος να με βρει μονάχα
μια στιγμή όχι συνέχεια όχι
καθημερινά και δεν επρόφτασα
να πω κι ωραίο τρίχωμα παχύμαλλο
με τύλιξε και νύχια εβλάστησαν στα
δάχτυλα απαίσια μοχθηρά
___
Γιώργος Καλοζώης, η Κλίση του Ρήματος, εκδ. Φαρφουλάς, 2010
βλ. και Ποιείν:
http://www.poiein.gr/archives/14239/index.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου