Θοδωρής Ρακόπουλος, "χωρίς λόγια"

(λεζάντα σε ποίημα)

Είναι ορατό εδώ το ύφος,
ψαύσιμο σχεδόν,
αναγνωρίσιμο· ολόδικό της.

Την καταλαβαίνεις στους αρμούς,
στις συρραφές νιώθεις τα θροΐσματα,
το νήμα το ύφασμα το ρούχο φέρουν

το αόρατο που είχε το μελάνι της γραφής της.
Πέρασε αφήνοντας
έκκριμά της πίσω λέξεις.

Από αυτές ανάδρομα τραβώντας
βρεθήκαμε σε αυτό το άνοιγμα: εδώ
το τοπίο ισορροπούσε μετέωρο

η οποιαδήποτε ανθρωπογενής προσθήκη
θα μπορούσε να το χαλάσει
γι’ αυτό και το διασχίσαμε με την ανάσα κρατημένη

ωσότου εξωκείλαμε σε
αυτό
εδώ το ποίημα–

Ακολουθούν υπογραφές.

____

Θ. Ρακόπουλος, Φαγιούμ, εκδ. Μανδραγόρας, 2010