Κατερίνα Καραγιάννη, "μαζί ποτέ"

ασχολούμαι με τα απότιστα μάγουλα
τα ακαριαία χτυπήματα στα μπόσκα
με απασχολεί ο φωταγωγός
οι αμίμητοι απορημένοι ή ανώνυμοι μελαγχολικοί
η προσπάθεια τους για πτήση
στου ήλιου τα χαρακώματα
μαζί ποτέ
βαθιά
όμοιοι
πλασμένοι ο καθένας για έναν άλλο
όλοι θα ζήσουμε
κι ο αγώνας μας: ένας αμετανόητος μαλάκας μόνος
σε χάνω
από πού πιο πολύ, δεν ξέρω
τις νύχτες τα δάχτυλά σου
μου φτιάχνουν χείλη
μου ζητάνε να βουλιάξω
μετά μου πετάν αγάπη
αγάπη που θα πει βοήθεια
αγάπη που θέλει να γίνει δόση σωτηρίας
καθιλωμένοι
σκληρά δύσπιστοι
προορισμένοι αβέβαια
μαζί ποτέ

____
βλ. και
http://ikta.wordpress.com/2011/02/28/%ce%bc%ce%b1%ce%b6%ce%af-%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%ad/