Τάσος Φάλκος, "Μετέωρα"

Ανάμεσα σε κόκκινο και μπλε
είδα τους γκρίζους γίγαντες
τα πρόσωπα τʼ αφάνισε ο χρόνος
τα χέρια τους -τι να κρατήσουν πια;-
πέσαν και γίναν σκόνη
στέκονται δίπλα-δίπλα
μα πάλι μοναχοί
σάμπως αποτελειώνοντας μια φράση
που πριν να προφερθεί ολόκληρη
έγινε κιόλας άχρηστη

(Τάσος Φάλκος, Σχεδιάσματα με φως, εκδ. Ζήτρος, 2005)

Βλ. και Ποιείν:
Τάσος Φάλκος, “Σχεδιάσματα με φως”, εκδ. Ζήτρος, 2005 (Κριτική: Πέτρος Γκολίτσης)

http://www.poiein.gr/archives/11421/index.html