Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, "Το πέρασμα"

Σιωπή! Θα ακούσουμε το θάνατο
Να χαχανίζει νευρικά πάνω απ' το πιάτο.
Θα βυθίσουμε τα πόδια μας στο μάγμα
Και μ' αυτές τις προϊστορικές παντόφλες
Θα συρθούμε ως τη γυάλινη σάλα.
Θα τον δούμε να σκουπίζει τα χείλη του
Με μια μπουκιά απ' το ψωμί μας.
Θα μαζέψουμε ένα ένα τα κέρματα
Που παράτησε ο σερβιτόρος.
Θα χαϊδέψουμε σαν πεσμένο φεγγάρι
Την κοιλιά του μεγαλύτερου παιδιού.
Με μάτια ποντικού εργαστηρίου
Θα εμπιστευτούμε τους νόμους του σύμπαντος.
Θα πιστέψουμε τ' αυτιά μας.
Δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας.
Η ηλικία μας θα νυστάξει.
Θα σκάψουμε την κλίνη μας. Θα υπακούσουμε.
Σιωπή! Θα πιούμε λάσπη και ζάχαρη.
Θα αναπτύξουμε ορμόνες νερόλακκου:
Θα πνίξουμε τα μούτρα στο αίμα.
________
Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, Ο τρόμος ως απλή μηχανή, εκδ. Πατάκη, 2012.