Λέει, στην άκρη του γκρεμού που ξεψυχάει:
"Δεν έχω πια άλλη χούφτα γη να χάσω", λέει
"Είμαι ελεύθερος: δυο ανάσες δρόμο
απ' την υπέρτατη ελευθερία".
Κρατώ στα χέρια μου το μέλλον μου.
Να, τώρα δα, αρχίζω πάλι απ' την αρχή,
γεννιέμαι ελεύθερος, δίχως γονείς,
και διαλέγω απ' το γαλάζιο τ΄ουρανού
τα γράμματα του ονόματος μου.
____
Απ΄την ενότητα "Κατάσταση πολιορκίας", μετ. Γ. Μπλάνα,
Poetix,3ο τεύχος, άνοιξη 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου