Στην άκρη του ήταν ο Θεός
Ήταν μια εποχή πολέμων και ξεσηκωμών
τα σπίτια και τα δάση κάηκαν
βγαίναν νεκροί κρατώντας άσπρες φλόγες
μια φοβερή υποψία πλανιόταν μες στην κάπνα,
όταν παρουσιάστηκε το ράγισμα
Δεν είδαμε και δεν ακούσαμε κανέναν κρότο
μα είχε γίνει μια ρωγμή
Μετά ησύχασαν τα πράγματα
Χτίσαμε πάλι σπίτια
κι αποσυρθήκαν οι νεκροί
Μα έκτοτε η ρωγμή έγινε πλέον χάσμα
και βρέχει βρέχει καθημερινά
μας κατακλύζει ένα φως ψυχρό
Αυτό το φως δεν ξεκινάει από πουθενά
δεν καταλήγει πουθενά
(Τάσος Φάλκος, Σχεδιάσματα με φως, εκδ. Ζήτρος, 2005)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου