Ήρθαν κι απόψε μέσα μου
Αυτά που ξέρουν οι τρελοί
Μες στη σιωπή και τον καθρέφτη
Ήρθαν πουλιά
απ' τον βαλσαμωμένο ουρανό
κραυγές ανάποδα
ακούστηκαν
στο κενό σπαρταράνε
Αντίκρυ οι νεκροί
καπνίζουν και χαϊδεύουν τα σκυλιά
φωνές τρεμάμενες
"Ό,τι είχαμε εδώ απέμεινε
γι' αυτό μας βλέπεις
πίσω να γυρνάμε"
Ύστερα γέρασα
και γύρισα στην πλήξη
Απ' το παράθυρο
κοιτάζω στα κλεφτά
τον εαυτό μου νέο
να γράφει στο χαρτί
με μάτια α γ ρ ι ε μ έ ν α
(Κώστας Παπαθανασίου, Πέτρινα Πουλιά, εκδ. Οδός Πανός, 2006, σ.9.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου