Όταν ο πατέρας μου με απήγαγε από τη μάνα μου
και μ'έστειλε άρον άρον στην Αγγλία για να ζήσω αλυσοδέσμιος
της ασπλαχνίας του, μαστιγωμένος με τις αποστερήσεις του
τα πρώτα μου γενέθλια μετά από τα όγδοα με τίναξαν σε άνδρα.
Δύο πρόσωπα σαν του Ιανού, μ'έκαναν ή...ή...
αιτιολογία για να προσαρμόσω τον λόγο που ζω και να μην τον λυπάμαι.
Ξέρασα τη λέξη "πατέρας", σκούπισα από τα χείλη μου
ό,τι αληθινά αισθανόμουν και είκοσι χρόνια αργότερα, για πρώτη φορά΄
ξαναγύρισα και βρήκα το αγοράκι που άφησα πίσω
στις φωτογραφίες που φύλαγε η μητέρα μου. Με χέρι θαρραλέο
γύρω από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, ήπια στην υγειά του.
_______
περ. Εντευκτήριο, τχ. 101.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου