Θοδωρής Ρακόπουλος, "Νησιά μου..."

Νησιά μου
εύθραυστα
απρόβλεπτα ματωμένα
σπάτε μέσα μας
τα κρύσταλλα της πόλης
και κατουράμε αίμα
από την κουπαστή

κι εσύ ωραία Νησία
κουρνιάζεις στις μεγάλες αποστάσεις
ραγισμένη