Τ’ άλογά μας καλπάζουν
προς την υποσχεμένη γη των οραμάτων
Τ’ άλογά μας στην κόκκινη νύχτα
Τ’ άλογά μας οι πρασινογάλαζοι ήσκιοι της κόκκινης νύχτας
Τ’ άλογά μας ανασαίνουν τα κρυστάλλινα πολύεδρα της νύχτας
Σηκώνουνε τα διάφανα ρουθούνια τους
κι οσφραίνονται όνειρα μακρινά
κόκκινα σύννεφα σε βάθος μαλακό
Το τίναγμα των ποδιών τους στο βράχο
αστράφτει με ζαφειρομπάλασα,
σκύβουνε τον περήφανο λαιμό τους
και χλιμιντρίζουν περουζέδες κι αιμοστάτες
Τα μάτια τους παίρνουν την πολυτιμότερη διαγραφή
Οι χαίτες τους είναι χρυσοκόκκινες
Τα γρήγορα λιγνά τους πόδια
σε μια κομψότατη ακινησία
_______
[1958]
Τάσος Φάλκος, Οι λύκοι, Θεσ/νίκη, 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου