Ένα κρύο
χειμωνιάτικο βράδυ
καθώς γέμιζα
ξανά και ξανά
το ποτήρι
της μοναξιάς μου
και το έπινα
μονορούφι
αναρωτιόμουν
και πως
πεθαίνει
αν υπάρχει
αληθινά
ή μήπως
είναι ψευδαίσθηση
η αγάπη που
όλα τα μπορεί
και όλα τα
νικάει
πως γίνεται
απουσία και σκοτάδι
η αγάπη που
συγχωρεί
πως τίποτα
πια δεν ανέχεται
δεν κατηγορώ
εσένα
τον εαυτό
μου κατηγορώ
πως πέθανε η
αγάπη
ποτέ δεν το
κατάλαβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου