Σπύρος Θεριανός, "Ήταν αυτό που λέμε μη σου τύχει κακός γείτονας..."

Ήταν αυτό που λέμε μη σου τύχει κακός γείτονας. Ενοχλητικός.
Μας χτυπούσε τα κουδούνια κάθε τρεις και λίγο. "Έπεσαν φύλλα από τα λουλούδια σας στο μπαλκόνι". "Με ενοχλούν οι σελίδες από το βιβλίο όταν τις γυρίζεις".
Η γυναίκα μου μού έλεγε "κάτι πρέπει να κάνουμε μ' αυτόν".
"Θα τα κάνουμε χειρότερα" της έλεγα. "Είναι εκδικητικός".
"Τον φοβάσαι" μου έλεγε η γυναίκα μου.
"Όχι" της έλεγα κι έσκυβα το κεφάλι.
Δεν μπόρεσα τελικά να το αφήσω να περάσει έτσι.
Την ημέρα τής κηδείας του πλάκωσα το φέρετρό του στα γιαούρτια.

Γρηγόρης Σακαλής, "Απορία"

Ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ

καθώς γέμιζα ξανά και ξανά

το ποτήρι της μοναξιάς μου

και το έπινα μονορούφι

αναρωτιόμουν

πως γεννιέται η αγάπη

και πως πεθαίνει

αν υπάρχει αληθινά

ή μήπως είναι ψευδαίσθηση

η αγάπη που όλα τα μπορεί

και όλα τα νικάει

πως γίνεται απουσία και σκοτάδι

η αγάπη που συγχωρεί

πως τίποτα πια δεν ανέχεται

δεν κατηγορώ εσένα

τον εαυτό μου κατηγορώ

πως πέθανε η αγάπη

ποτέ δεν το κατάλαβα.

Γλυκερία Μπασδέκη, "Αυτός με πίστεψε..."

Αυτός με πίστεψε
Αυτός με ρούφηξε
Αυτός με γιόρτασε
Αυτός με χόρτασε
Αυτός μου έφερε λαγούς
Αυτός με χτένισε
Αυτός με μύρισε
Αυτός με στόλισε
Αυτός έγλειψε τα σημάδια

΄Αλλονε δεν θέλω
Αυτουνού είμαι

Γλυκερία Μπασδέκη, "Είναι επικίνδυνο ν' ανοίγεις την πόρτα σου σε άγνωστες μικρές"

Κάθε βράδυ βγαίνει βόλτα με ένα καρότσι.
Μέσα του δεν υπάρχει μωρό, αλλά γάτα.
Τη φωνάζει Αγαύη και είναι τριών μηνών.
Κάθεται πάντοτε στο ίδιο παγκάκι. Στον
Βοτανικό κήπο. Την παίρνει αγκαλιά
και απαγγέλει στίχους από τον Άμλετ. Γύρω του
μαζεύονται διάφοροι: πόρνες, φονιάδες,
τραβεστί, νταβατζήδες, νάνοι από το
διπλανό τσίρκο, άρρωστοι με Έητζ που
το 'σκασαν από το Λοιμωδών. Τους αφήνει
να τη χαϊδέψουν κι αν έχει κέφια, τους
δίνει να την κρατήσουν για λίγο στην
αγκαλιά τους. Μόλις αρχίσει να φέγγει
σηκώνεται βάζει την Αγαύη στο καρότσι
και φεύγει βιαστικά για να ανοίξει
το ιατρείο του. Όπως πάντα.

 _______
(στον Γιώργο Χειμωνά)

 Γλυκερία Μπασδέκη, Είναι επικίνδυνο ν' ανοίγεις την πόρτα σου σε άγνωστες μικρές, εκδ. Πλέθρον, 1989