Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Patritsia Nikolova, "Κοράκια"


Αρνούμαι να μετρώ τα πουλιά
που κάθισαν στους ώμους σου
αρνούμαι να τα ξεπεράσω
αρνούμαι να τα τρέφω με λόγια
φόβους και άλλους σπόρους
όταν έρχεσαι μπροστά μου
δε βλέπω πρώτα εσένα – αλλ’ αυτά:
ένα σμήνος πεινασμένα κοράκια
που φώλιασαν στο μέτωπό σου

τα νιώθεις αλλά και πάλι δεν ξέρεις
πως βρίσκονται εκεί
φιλώ εσένα
ενώ βαρύ φτερούγισμα
ανασαλεύει τον αέρα

τα χέρια μου είναι ραμφισμένα

Μονάχα όταν κοιμάσαι πετούν μακριά
φυλάω παντοτινή σκοπιά
δίπλα σου όταν κοιμάσαι
θα περιμένω λίγο ακόμη
ο αέρας να μαυρίσει.
πίσσα τα πούπουλα και φτερά
να σκορπιστούν
στο δωμάτιο

εδώ είναι τα χείλη μου
κρατάω το μαχαίρι
στο χέρι μου
___
μετάφραση από τα βουλγάρικα: Ζντράβκα Μιχάιλοβα
(Από την ποιητική συλλογή Ο Γιάκωβος και ο Άγγελος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου