Ελένη Κοφτερού, "Βροχές"

Η βροχή μ' αρέσει

όταν πέφτει

λέξη-λέξη...​​

Στέρεα ρήματα

ταιριαστά ουσιαστικά

μουσκεμένα ως το κόκαλο

γυαλιστερά

και ξεπλυμένα

απ' τη σκόνη τους

επίθετα

σ' αγκαλιαστούς χορούς

με τα σημεία στίξης

που στάλαξαν

σε ποιήματα

και ιστορίες.

Αλλιώς φοβάμαι

μην κρυώσω.

Άλλωστε

δεν έχει

στεγνώσει

ακόμη

η πνευμονία

από τα δέκα μου

τότε

που κάθε

βροχή

την έπινα

μεθούσα

μόνη μου

επάνω

στην ταράτσα.

την

έπινα

μεθούσα

μόνη μου

επάνω

στην ταράτσα​

________
Ελένη Κοφτερού, γράμμα σε γενέθλια πόλη, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2013.