Γιώργος Πατιός, Ποιήματα από το Ποιείν

ΧΡΟΝΟΣ
Κάθε μέρα που περνάει
Μικρά μνήματα
Ζητάνε τους σταυρούς τους

Κάθε νύχτα που τελειώνει
Χλωροί σπασμοί
Ανθίζουν τα ποτάμια τους

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ
Αφαιρούμαι συχνότατα
Κοιτώντας μέσα μου
Μικρά – κενά συμβόλων – νοήματα

Το σύμπαν έχει τον
Δικό του τρόπο
Να εκδικείται

Αλίμονο σε όσους
Σαν εμένα
Είναι ανίδεοι του μίσους

Βρίσκονται ακατάπαυστα
Ματωμένοι στα βότσαλα
Του Φόβου και του Τρόμου


http://www.poiein.gr/archives/10011/index.html