W. Wordsworth, "A slumber did my spirit seal" ("Ύπνος βαθύς μού σφράγισε τον νου")

 

A slumber did my spirit seal;
I had no human fears:
She seemed a thing that could not feel
The touch of earthly years.

No motion has she now, no force:
She neither hears nor sees,
Rolled round in earth's diurnal course
With rocks and stones and trees.

Ύπνος βαθύς μού σφράγισε τον νου'
Δεν είχα φόβο ανθρώπου:
Σαν πράγμα εκείνη έμοιαζε, δεν γίνονταν να αισθανθεί
Το άγγιγμα -πια- του γήινου χρόνου.

Δεν διέπεται από κίνηση, από δύναμη καμιά
Δεν βλέπει μήτε που γροικά,
Περιστρεφόμενη στης γης την ημερήσια διαδρομή
Με πέτρες και με βράχια και φυτά.

_____
μτφρ. Πέτρος Γκολίτσης

Πέτρος Γκολίτσης, Θεσσαλονίκη 2013 μ.Χ. (Πόλη κάτω απ' την πόλη)

Ήρθε ο Ηράκλειτος στην πόλη μας απόψε
μίλησε με σωζόμενα ρητά
−κι άλλα που χάθηκαν−
ακούγονταν
τα πλέον σκοτεινά:
«φωτιές-αιώνιες και ψυχές-αναθυμιάσεις»
«είμαστε και δεν είμαστε»
«στις ίδιες πόλεις κατοικούμε
νεκροί και ζωντανοί»
«ο ένας μες στον άλλον αναπνέουμε»
«νεκροταφεία βρίσκουμε μετράμε τους νεκρούς»
−σε γλώσσα τρέχουσα σαν νά ‘λεγε−
δεν έχει η ανθρώπινη ροή επιστροφή
(εδώ και το ποτάμι)
η αλληλουχία των γενεών
πάνω στη γη, μέσα στην πόλη
1000 και κάτι οι τάφοι
του 4ου αιώνα προ Χριστού
στο Συντριβάνι
και 411 στα δυτικά, στο ενδιάμεσο
η decumanus
και μ’ ένα άλμα μετά
απ’ τη σφαγή του Ιππόδρομου
στο Άουσβιτς
Θεσσαλονίκη πόλη με ανοιχτά τα σωθικά
δείξε μας δώσε μας
την πόλη κάτω από την πόλη
κράτα την πόλη την πληγή σου ανοιχτή
πόλη μέσα σε πόλη
κάτω απ’ τα πόδια μας τάφοι και δρόμοι
στους αστραγάλους σου νεκρά φτερά
−στεφάνια δόντια όλα χρυσά−
εγχυτρισμοί
ενταφιασμοί
και καύσεις
δεν θα παύσεις
Θεσσαλονίκη πόλη πάνω σ’ άλλη πόλη
με τους νεκρούς σου να αιωρείσαι εσαεί
νέα ξανάρχεσαι
λειψή μεταβαλλόμενη
κι εμείς
οι επόμενοι νεκροί
γυαλίζουμε τα μάρμαρα
−in situ−
νεκροί και ζωντανοί

___
Πέτρος Γκολίτσης, Η σάρκα των προσωρινών, εκδ. Γαβριηλίδης, 2015.